Układ urbanistyczny Pekinu, na przestrzeni lat, uległ znacznej zmianie. Pekin cesarski zbudowany był wzdłuż osi północ – południe. Dzisiaj jest miastem rozciągniętym wzdłuż osi wschód – zachód. Dodatkowo wokół historycznego jądra Pekinu powstają nowe dzielnice, obszarem przewyższające teren dawnego miasta obwiedzionego murami.

Tradycyjną cechą  pekińskiej architektury jest oddzielanie budynków od ulicy murem, dostęp do budynku jest więc możliwy dopiero po wejściu na teren osiedla.
Układ urbanistyczny nowych części miasta jest oparty głównie na zasadzie przecinania się ulic pod kątem prostym.

Charakterystyczną cechą zabudowy Pekinu w obrębie dawnych murów miejskich jest mieszanie się architektury dawnej i nowej. Jest to widoczne szczególnie na terenie dawnego Miasta Wewnętrznego. Miasto Zewnętrzne bowiem w znacznie większym stopniu zachowało swój dawniejszy styl.
Kontrast pomiędzy dawną a współczesną architekturą polega głównie na tym, że ta pierwsza była prawie wyłącznie parterowa, druga zaś na ogół jest wysoka.

W obrębie dawnych murów przeważają rozległe tereny zajęte przez budownictwo tradycyjne. Opierało się ono na zasadzie układu dziedzińcowego, przy czym całość była odgradzana murem od świata zewnętrznego. Za bramą w murze prawie zawsze ustawiano ekran zasłaniający drogę duchom, które nie mogły wejść do domu jako te, które poruszały się w linii prostej. Typowe dzielnice mieszkaniowe to na ogół plątanina wąskich, z reguły nie brukowanych, uliczek, zwanych z mongolska hutongami. Z lewej i prawej strony typowego hutongu ciągnie się szara ściana ślepego muru.

W Mieście Zewnętrznym spotkamy więcej zabudowy tradycyjnej, jednak o nieco innym charakterze, mianowicie handlowym. Ta sytuacja jest spowodowana tym, że od zawsze była to dzielnica handlowa. Przy ulicy stały zazwyczaj piętrowe domy ze sklepami na parterze i mieszkaniami ich właścicieli na piętrze.

Wokół symetrycznie przecinających się ulic miasta mieszczą się jego najważniejsze zabytki mianowicie Świątynia Konfucjusza oraz wieże: Dzwonów i Bębnów.
Zwiedzić tą Świątynie warto choćby z tego powodu, że w poprzek ulicy, przy której się ona znajduje, stoją jedyne cztery pailou, czyli tradycyjne elementy chińskiej architektury w formie bramy, jakie zachowały się w stolicy.
Wieże Dzwonów i Bębnów są warte zobaczenie ze względu na ich autentycznie stary charakter.
Będąc w Pekinie po prostu trzeba poświęcić choć kilka chwil na zobaczenie na własne oczy tych tak atrakcyjnych turystycznie miejsc.